Prolog

Pamiętała dobrze ten dzień, gdy po raz pierwszy miała odbyć podróż pociągiem z peronu 9 i 3/4

Pamiętała uczucie, niepewności, zagubienia i nieopisanego zachwytu. Pamiętała stukot wózków, jazgot zwierząt i gwar tysięcy głosów. Nie mogła wyjść z podziwu nad światem, do którego tak gwałtownie trafiła, a jednocześnie miała ochotę zwinąć się w kłębek i schować gdzieś w ciemnym kącie przed przytłaczającym ogromem doznań. Pamiętała, że nie mogła znaleźć wolnego przedziału i że ostatecznie dosiadła się do grupki młodych ludzi, którzy wyglądali na jej rówieśników, spośród których najbardziej wyróżniała się mała dziewczynka o płomiennorudych włosach.

-Cześć. Jestem Ginny. - przedstawiła się, posyłając jej uprzejmy uśmiech. 

-Hej. Mam na imię Amelia, ale proszę, mówcie mi Amy. - odparła Amy, czując jak drżą jej usta i kolana. Zastanawiając się, czy są jakieś szanse, że zaprzyjaźni się z tymi ludźmi, ulokowała bezpiecznie swoje rzeczy i zajęła miejsce przy oknie.

Na moment zapadło milczenie, ale chwilę potem przedział wypełnił gwar młodzieńczych, rozentuzjazmowanych głosów

-Ginny, jak sądzisz, do jakiego domu trafisz? - zwróciła się do rudowłosej dziewczynka o smutnych, zamyślonych oczach.

-Mam nadzieję, że będę w Gryffindorze, jak wszyscy moi bracia. Śmialiby się, gdybym znalazła się gdzie indziej, a zwłaszcza - zawiesiła dramatycznie głos - w Slytherinie.

-Właściwie, to czym są te całe domy? - Amy nie mogła powstrzymać się przed zadaniem tego pytania.

-Och, w Hogwarcie uczniów danych klas dzieli się na grupy zwane "domami". Uczniowie tych samych domów zawsze mają razem zajęcia, mają też wspólne sypialnie -dormitoria. Domy konkurują ze sobą, zdobywając za wyniki w nauce i szczególne zasługi punkty, a tracąc je za złe zachowanie i wyniki. Pod koniec każdego roku dom, który zdobył największa liczbę punktów zwycięża - odpowiedziała przemądrzałym tonem ta o smutnych oczach, która wcześniej przedstawiła się jako Amanda

-W Hogwarcie są cztery domy: Gryffindor - w którym są sami najfajniejsi ludzie, Ravenclaw - do którego trafiają kujony, Hufflepuff - dla niezdar i Slytherin, który jest po prostu zły - wyjaśniła szybko z rozbrajającą szczerością Ginny. -Ja chciałabym oczywiście trafić do Gryffindoru - dodała szybko. Amy zamyśliła się. Ciekawe do jakiego ona trafi domu...

****

-Sullivan, Amelia! - wywołała ją z niewielkiej już grupy pierwszoroczniaków, którzy nie dostali jeszcze przydziału, wysoka, chuda kobieta, która przestawiła im się przedtem jako profesor McGonagall. Do dziś pamiętała, jak droga od drzwi, przy których stali, do podwyższenia na końcu sali zdawała się dłużyć przez kilometry. Czuła się, jakby nieprzerwany strumień czasu zastygł niczym płynna lawa, by już nigdy nie ruszyć do przodu. Ogarnęła ją panika. W połowie drogi na moment stanęła jak wryta, a wysiłek, którego musiała użyć by zmusił nogi do ruszenia przed siebie był olbrzymi. W końcu dotarła do drewnianego stołka i usiadła, a profesor nałożyła jej na głowę Tiarę Przydziału, która momentalnie opadła jej na oczy. 

Zamarła.

-Hm, hm, hm. Naprawdę fascynujący umysł. - usłyszała głos w swojej głowie. - Widzę wyobraźnie, oooch, olbrzymią wyobraźnię, upór w dążeniu do celu, ambicję, wielką inteligencję. Zawiły umysł, zaiste. Towarzyska, ale smotniczka. Spokojna, ale szalona. Na dnie Twego serca kryje się smutek. Boisz się odrzucenia. Hmmm.... Co by tu z Tobą zrobić? Niech będzie....

SLYTHERIN!

Gdy wstała, trzęsły jej się nogi. Usłyszała oklaski i wiwaty dochodzące od ostatniego stołu., przy którym siedzieli uczniowie, podobni do wszystkich innych ,z tą tylko różnicą, że ich szaty były zielone. 

"Dom złych ludzi, tak?" - pomyślała. "Nie chcę być zła!"...

CDN.

No to pierwsze koty za płoty. Nie mam doświadczenia przy własnych opowiadaniech, a poza tym nienawidzę pisać prologów. Nie wiem czy nie jest to za długie, lub za krótkie, za wszystkie błędy przepraszam i zachęcam do wytykania ich :) Anyway, następną notkę dodam już wkrótce.